„Kobieta i życie” to sztuka o poszukiwaniu własnej tożsamości. O pragnieniu wolności i rosnącym poczuciu siły ze wspólnego buntu. Tekst zainspirowany złością, żalem, bezsilnością czy niezgodą, ale w geście solidarności. Komentujący aktualną rzeczywistość i wpisujący się w głos kobiet. 

Historia życia, która może być zdarzeniem każdej z kobiet. Również jej babki, matki, siostry, przyjaciółki. Kobiecych żyć, splątanych i połączonych w jedną opowieść.

Sztuka o schematach, w które wpadamy i od dziecka „wdrukowuje” się nam w głowy. O życiu w kliszach społecznych. O dorastaniu w poczuciu winy i o wiecznym niespełnionym zaspokajaniu potrzeb…innych ludzi. Niby banalne. Ale właśnie ten „banał” pozwala nam dostrzec w czym wzrastamy i czym jesteśmy wypełniani od dziecka. Zarówno kobiety, jak i mężczyźni. 

„Samotna matka samotnej córce
Sączy do ucha słodkie trucizny
Z miłości, ze strachu, z czułości i złości.
Z żalu, z nadziei, z braku mężczyzny.
Z braku pewności, z błędów w wychowaniu,
Z krzywej chropowatej seksualnej edukacji.
Z zaniedbań, z modlitw, z dzieciństwa bez końca. 

Z głupoty, z naiwności, z pustki, z frustracji. 

I siedzą tak sobie we dwie i siedzą.
Jedna dorasta, starzeje się druga.
I wciąż nic o sobie tak naprawdę nie wiedzą. 

Bo jedna niby mówi, a druga niby słucha.
I znów się historia z rozkoszą powtórzy (…)

I nikt się o życiu tych dwóch nie dowie.”

__

Malina Prześluga, poznańska dramatopisarka i dramaturżka zdobyła pierwszą nagrodę w IV Konkursie Dramaturgicznym "Strefy Kontaktu" za sztukę „Kobieta i życie”.

To tekst zainspirowany złością. Żalem, bezsilnością, niezgodą. Tekst, mający źródło zarówno w bieżących wydarzeniach - wyroku Trybunału Konstytucyjnego w sprawie aborcji - jak i w biografiach wielu anonimowych kobiet. Sztuka ta, pomimo rytmizowanej i rymowanej formy, bardzo osobista, już w procesie pisania zmieniła się w pokaz siły. 

"Łatwiej znosić ból, niepewność i kurioza tego świata, gdy się je podzieli na wiele istnień." - pisze sama autorka.

Reżyseria:

JERZY JAN POŁOŃSKI

Asystentka reżysera:

JUSTYNA POTASIAK

Obsada:

KAMILLA BAAR

MARLENA JONASZ

KLAUDIA JANAS

JOWITA KROPIEWNICKA  

Scenografia i kostiumy:

KATARZYNA WIERZBA

Muzyka:

MARCIN PARTYKA

Przygotowanie wokalne:

SANDRA BABIJ

Projekt plakatu:

NATALIA CZARKOWSKA

PREMIERA:

18 grudnia 2021

Teatr WARSawy

RECENZJE:

·      Tomasz Miłkowski, AICT Polska
"Prześluga, opowiadając historię dorastania – najpierw małej dziewczynki, potem młodej i dojrzałej kobiety – wyraźnie koresponduje z protestami Strajku Kobiet i protestuje przeciw nikczemnym decyzjom pozbawiającym kobiety prawa głosu o własnym ciele. Opowiada o tym uciekając się do prostych i czytelnych rozwiązań: celowo częstochowskiego wiersza, lirycznych piosenek i kreowania za pośrednictwem kilku zaledwie sugestii typowych sytuacji z życia kobiety. Z wielkim wyczuciem, pasją i wyrazistością przekazują te opowieści aktorki. Powstaje w ten sposób tekst wspólny – głos kobiet, silne potwierdzenie buntu, który rozpoczął się w Polsce od protestu Czarnych Parasolek."

·      Notatnik Kulturalny
"Po raz kolejny Teatr WARSawy oddał scenę w ręce kobiet. I znów mocnym akcentem poniosły swój głos w sprawie zarówno swoich praw, ale także w walce ze schematami jakimi od urodzenia aż do śmierci poddawane są kobiety."

·      Piotr Gniewkowski, Niekulturalny.com
"Kobieta i życie to sztuka wielowymiarowa, sztuka niewątpliwie ważna i niosąca przesłanie, które wielu z nas powinno zobaczyć, a nad którym niewielu z nas się zastanawia. Wreszcie to świetny debiut trójki młodych aktorek, pod okiem bardziej doświadczonej koleżanki – a także krzyk, każdej z osobna, wszystkich naraz i żadnej z nich. Dziewczyny – czekam na rozwój Waszych karier, bo jest na co czekać. Jednocześnie gratuluję Panu Jerzemu Janowi Połońskiemu ciekawej reżyserii – gratuluję dobrego oka..."

"Kobieta i życie”

fot. Rafał Meszka