No cóż… siedzimy w domu…

Szukając ciekawych aktywności, warto przegrzebać zakamarki naszych „chat”. Może się zdarzyć, że nasz wzrok padnie na stojącą w kącie gitarę i w głowie rodzi się myśl: „A gdyby tak pograć trochę, pośpiewać, przypomnieć sobie jaka to przyjemność pobawić się muzyką”. Oczywiście, jeżeli aktualnie mieszkamy w bloku, „hałasujemy tylko w godzinach dziennych” ;)

Jeżeli nie graliśmy od dłuższego czasu, to poza odkurzeniem instrumentu, warto zacząć od podstaw.

Sprawdzamy naszą gitarę, zwracając uwagę czy nie poluzowały śrubki trzymające element naciągu strun. 

Zdjęcie ze zbiorów własnych     

Bez wątpienia, po dłuższym nieużywaniu instrumentu, konieczne będzie jego nastrojenie. Obecnie ogromną pomocą są aplikacje telefoniczne, które pozwalają zrobienie tego w sposób szybki i sprawny. Jedyne czego potrzebujemy to odpowiedniego programu. Aplikacji oczywiście jest wiele, ale osobiście korzystam z: „GuitarTuna: Guitar, Bass tuner”. Program jest darmowy. W trakcie pierwszego uruchomienia aplikacja prosi o dostęp do mikrofonu. Istotne jest wyrażenie zgody, ponieważ w trakcie strojenia musi „słyszeć” naszą grę. Uderzamy strunę przy włączonej aplikacji, a ta pokazuje nam czy mamy podwyższyć, czy obniżyć dźwięk.

Zaletą korzystania z aplikacji jest to, że nie potrzebujemy drugiego instrumentu do strojenia. Obecnie możemy również znaleźć wiele programów i filmików, które pomagają nam nauczyć się gry w bardzo różnych stylach i na bardzo różnych typach gitar.

Dla osób, które lubią jednak klasyczną pracę z gitarą – dla przypomnienia.

Problemem jest nastrojenie pierwszego dźwięku „a”, ponieważ potrzebujemy do tego kamertonu lub drugiego instrumentu (np. pianina lub skrzypiec oczywiście przy założeniu, że są one nastrojone).

Aby otrzymać dźwięk „a”, przyciskamy strunę wiolinową E na V progu (przeważnie na gryfie jest tam widoczny tzw. guzik) i uderzamy w strunę, jednocześnie regulując śrubą naciąg, aż do uzyskania takiego samego dźwięku, jak ten wydawany przez stroik (kamerton lub instrument).

na podstawie: Obraz sutulo z Pixabay 

Następnie stroimy strunę H przyciskając ją na Vprogu, szukając dźwięk zgodny do przed momentem nastrojonej E (pustej, nie naciskanej).

Kolejna struna to G, przy czym wyjątkowo tą strunę naciskamy na proguIV – oczywiście ma brzmieć jak pusta struna H.

Analogicznie do pierwszych strun, a więc naciskając na V progu, stroimy kolejno: D do pustej strony G,  A w stosunku do pustej struny D i  basową E – do pustej struny A. Jeszcze raz sprawdzamy nastrojenie strun i gotowe.

No to gitarę mamy nastrojoną.

Teraz możemy spróbować coś pograć. Jeżeli chodzi o sposób uderzania to proponuję swobodny, ogniskowy styl oparty na graniu na akordach.  W moim „magicznym śpiewniku”, który wędrował ze mną blisko 40 lat, znalazłam kilka utworów wraz z akordami. Na początku spróbujemy piosenki z możliwie najprostszymi chwytami – głównie ze względu na brak bardzo szybkich zmian oraz popularność wskazanych akordów. Proponuję piękny utwór z 1972 roku: „Zegarmistrz Światła”. 

A teraz potrzebne chwyty gitarowe. 

Wielkie litery oznaczają chwyty durowe, małe – molowe. 

Domyślne ustawienie jest jak na poniższym schemacie, przy czym oznaczenie cyfrowe progów (żeby nie wprowadzać chaosu) będziemy opisywać tylko w przypadkach kiedy dany akord będzie zaczynał się  i/lub obejmował inne progi niż pierwsze trzy.
 

Pojawia nam się tu chwyt g-moll, który może być trudny jeżeli próbujemy nacisnąć wszystkimi palcami. O wiele prostsze jest zastosowanie tzw. chwytu barowego (barré) -  czyli z poprzeczką. 

Obraz Thorsten Frenzel z Pixabay 

Pokazane chwyty są jednymi z najbardziej popularnych. Można z nich skorzystać przy wielu utworach. Zachęcam również do tworzenia własnych kompozycji - to naprawdę dobra zabawa, a w dodatku może dać wiele satysfakcji.

Co jakiś czas będziemy prezentować kolejne piosenki, z kolejnymi akordami. Pojawią się zarówno popularne utwory znane z naszej polskiej (i nie tylko) sceny muzycznej, ale przypomnimy również piosenki harcerskie i biesiadne. 

Jeżeli macie jakieś szczególne życzenie – piszcie  w komentarzach.

A teraz do dzieła!

I dobrej zabawy! :)

Ops.

Obraz wiodący: Gerd Altmann z Pixabay